Nu was ik in de veronderstelling dat, als ik de rolletjes eenmaal in huis had, het maken van de vulling voor de cannoli’s een koud kunstje zou zijn. De rolletjes heb ik inmiddels, zowel kleine als grote. Uit Italië… en uit Nederland. Bij http://www.italiewarenhuis.nl/ zijn ze te bestellen. Het recept dat ik gebruik komt uit het boek ‘De complete keuken van Italië’. Het ziet er gemakkelijk uit: meng 250 gram ricotta met 125 gram poedersuiker. Voeg eventueel wat fijngehakte bigarreaux en geraspte chocolade toe en vul de cannoli’s met dit mengsel. En daar gaat het mis.Poging 1: ik houd het recept braaf aan. De vulling ziet eruit als dikke soep, terwijl het aardappelpuree dikte zou moeten zijn. Wat te doen?
Poging 2: hij mag best wat zoeter, bij Giolitti waren de cannoli’s ook mierzoet. Weet je wat, ik voeg nog ’n berg poedersuiker toe. Dan wordt het geheel misschien ook dikker. Niet dus.
Poging 3: een nachtje in de koelkast? Het mengsel is nu koud… en heeft nog steeds dezelfde soepachtige consistentie.
Poging 4: zou het aan het recept liggen? Ik ga eens even googlen. Talloze recepten voor canolli’s, maar hier kom ik ook niet veel verder mee. Het enige verschil met mijn oorspronkelijke recept is, dat in veel recepten gewone suiker in plaats van poedersuiker wordt gebruikt. Googlen op ‘cannoli vulling te dun’ geeft überhaupt geen hits. Ben ik dan echt de enige met dit probleem??
Poging 5: is de ricotta die ik in de supermarkt haal niet goed? Te waterig? Wat als ik die een nachtje laat uitlekken? En laat ik dan ook meteen gewone suiker in plaats van poedersuiker toevoegen.
Jaaah, het werkt! De suiker smelt door de stevige ricotta heen en het mengsel is lekker dik. Met 'n theelepeltje vul ik de rolletjes. Bigarreauxtje erop, beetje poedersuiker erover en genieten maar. Als je 't eenmaal doorhebt is het een piece of cake om ze te maken. Later lees ik trouwens in een tijdschrift: 'gebruik geen ricotta uit de supermarkt in bakjes, dat werkt niet.' Aha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten