Op het gevaar af dat ik voortaan door het leven ga als 'zij-die-wel-van-een-drankje-houdt', volgt hier nog een blog over alcohol. Specifieker: absint. Absint is drank met een verhaal. En dat verhaal gaat als volgt: in vroeger tijden (wij spreken hier de 19e eeuw) stond absint bekend als De Groene Fee. Het drankje was, vanwege de hallucinerende eigenschappen, een bron van artistieke inspiratie. Van Gogh schijnt zijn 'gele periode' aan de absint te danken te hebben. Begin twintigste eeuw werd de productie van deze drank, vanwege deze eigenschappen, in een groot aantal Europese landen verboden. Zie hier, de mythe rondom deze drank was geboren. De uitvinder van absint was Henri-Louis Pernod, hij die later hoge ogen gooide met zijn 'Pernod'. Dat Henri-Louis iets had met anijs en venkel moge duidelijk zijn, want evenals pernod smaakt ook absint naar anijs. Sinds 2005 is in Nederland het verbod op het produceren en verkopen van De Groene Fee opgeheven. Maar de absint in hedendaagse vorm voldoet aan strenge eisen, onder andere een maximale concentratie thujon (de stof in alsem - een van de ingrediënten van absint - die hallucinerend werkt).
Ondanks dat je er geen reuzenkabouters en zilveren regenbogen meer van gaat zien, is het ritueel dat met absint gepaard gaat de moeite waard. Men neme twee vriendelijke bovenburen, een fles absint, suikerklontjes, water en een absintlepel. Vervolgens ga je naar http://www.groenefee.nl/ en volg je de instructies. Proost!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten