Kijk, de echte ijsmakers, dat zijn natuurlijk de Italianen. Ga eens naar Sirmione aan het Gardameer (een prachtig stadje met kasteel) en je struikelt werkelijk over de ijssalons. Hoog opgeladen bakken ijs, versierd met alles wat eetbaar is, staan mij aan te kijken en roepen 'eet mij, eet mij'. Als ik in Italië ben, heb ik - letterlijk - een ijsjeslimiet: maximaal twee ijsjes (met twee bolletjes) per dag. Dit om ervoor te zorgen dat ik qua omvang niet terugkom als een echte Italiaanse mamma.
Een keer kon ik het toch niet laten en ben ik dwars door de limiet van vier bolletjes geschoten. Dat was in Rome. Bij Giolitti. Vlakbij het Pantheon. Giolitti voorziet de Romeinen al sinds 1900 van ijs. En wat voor ijs. Mijn favorieten: kastanjeijs en vijgenijs. O, en vergeet niet een cannoli te proeven, verrukkelijk. Of een van die fantastische gebakjes die ze maken. En als dessert... nog 'n ijsje. Voor de liefhebber hierbij het adres: Via Uffici del Vicario 40 in Rome. En de website:http://www.giolitti.it/.
In Sicilië had ik de vreemdste ijservaring ooit. Ik was een jaar of 20, nog enigszins bleu op eetgebied en in een ijssalon in Palermo bestelde ik een ijsje. Wat ik kreeg was een wit bolletje, zoet, een beetje briocheachtig, gevuld met ijs. Even wennen, omdat ik ijs altijd associeer met een knapperig hoorntje, heel wat anders dan een beetje kleffig broodje waar het ijs op het laatst aan alle kanten uitdruipt. Deze herinnering heeft in de loop der jaren een plekje verworven in mijn ongekende-eetervaringen-geheugen en op dit moment zou ik er heel wat voor over hebben om mijn balkon & bakje AH biologisch roomijs in te ruilen voor een terrasje in Palermo & broodje ijs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten