maandag 28 maart 2011

Restaurant Dara in Amersfoort

Wat leuk, wat hip. De mensen bij restaurant Dara in Amersfoort hebben het helemaal begrepen. Na de tapas en de antipasti hebben nu ook de mezzes definitief hun plek in Nederland veroverd. En voor die verrukkelijke mezzes kun je uitstekend bij Dara terecht. Op hun website http://www.dara.nl/ kun je alvast in de stemming komen door de menukaart te bekijken.

Dara noemt zichzelf een 'wereldrestaurant' en is gevestigd aan de Eemhaven bij de historische stadspoort van Amersfoort. Een prachtige locatie: buiten een groot terras en binnen fantastisch ingericht door architectenbureau FAT uit Londen. Oosterse lampen, een wereldse sfeer, grote zilveren schalen waarop het eten geserveerd wordt en een open keuken.

Wij waren er op een woensdagavond en het verbaasde ons hoe druk het was, een goed teken. Die drukte deed overigens niets af aan de vriendelijke en snelle bediening. De kaart van Dara bestaat uit twee delen: de klassieke voor-, hoofd- en nagerechten uit de hele wereld en daarnaast een mezzes kaart met een aantal kleine gerechtjes waarvan je er per twee personen zo'n vijf a zes kiest. Wij kozen voor een variatie aan mezzes.

Als appetizer krijg je een pappadum en stuk brood met een dip van walnoten en een dip van witte bonen. Dat is alvast een goed begin. Daarna kwamen de mezzes. De runderragout en het libanese lam waren goed op smaak. De taramosalata (dip van viskuit) was versgemaakt evenals de babaganoush (dip met aubergine) en de Catalaanse rouille. De dara borek (filodeeg gevuld met spinazie en feta) was verrassend en erg lekker. Alle mezzes worden geserveerd met vers Turks brood. Aan een stuk of zes mezzes heb je inderdaad meer dan voldoende voor twee personen, en zo niet, dan bestel je gewoon nog wat bij of kies je uit een van de lekkere desserts als tiramisu of baklava.

De rekening is een feestje, wij waren met z'n tweeën, inclusief drankjes waaronder een heerlijk glas Marokkaanse wijn, slechts 40 euro kwijt. Ook fijn: Dara is elke dag open vanaf 11.30, dus ook perfect voor de lunch. Dit is een restaurant waar je ons zeker de komende zomer vaak op het terras zult vinden!

zondag 27 maart 2011

Recepten uit 'Keuken' van Nigella Lawson

Zoals beloofd vandaag een aantal recepten uit 'Keuken' van Nigella Lawson. Ook in dit boek van Nigella staan veel recepten op de Express manier, dus supersnel klaar. En ze geeft het hele boek door tips voor de kliekjes die je overhoudt van de gerechten die je gemaakt hebt. Een geweldig recept vind ik de Korstloze Pizza.

Hiervoor klop je 1 ei, 100 gram bloem, zout en 2,5 dl melk door elkaar en giet dit in een ovenvaste vlaaivorm. Een half uurtje in de oven op 220 graden (mijn oven thuis lijkt altijd wat heter te worden, dus ik zet 'm op 180 graden) en daarna de pizza versieren met kaas, chorizo, mozzarella en alles wat verder voorhanden is en nog even 3 minuutjes terug in de oven.

Of de Solitaire linguine met wittetruffelolie, voor op een winteravond als je alleen op de bank zit TV te kijken.

Kook een berg linguine (op tagliatelle, of gewoon spaghetti). Klop een ei los met 3 eetlepels room, 3 eetlepels Parmezaanse kaas, een paar druppels wittetruffelolie en peper. Giet de pasta af en bewaar een espressokopje kookvocht. Roer dat met een klont boter door de pasta en roer dan het eimengsel erdoor.

En om je alvast een idee te geven van andere heerlijke recepten in dit boek: supersimpele Kip teriyaki, Couscous met rucola en citroen, Limoentaart met chocola, Slettenslierten (pasta Puttanesca a la Nigella), Caesarsalade met tortillachips en Chili met kaas.

Overigens, over de recepten op dit blog: ik pas ze soms een beetje aan aan mijn eigen stijl. Omdat ik lui ben en van gemakkelijk houd, of omdat ik sommige ingredienten niet voorhanden heb, of gewoon, omdat ik van varieren houd.

zaterdag 26 maart 2011

Nigella Lawson, mijn heldin

In mijn dromen ben ik de Nederlandse versie van Nigella Lawson. Helaas, in het echte leven zijn er weinig overeenkomsten tussen haar en mij. Ik heb niet haar weelderige bos donkerbruine krullen, mijn borstomvang reikt niet verder dan een mager cupje B en ook haar sensuele lippen zijn mij helaas niet gegeven ;-). Maar er zijn ook overeenkomsten: ook ik gooi overal room in, liefst zoveel mogelijk. En ik houd van eten. En koken. Maar vooral van eten.

Nigella is mijn heldin. Nigella houdt van eten en van koken en ze maakt zich niet druk om haar figuur. Ze heeft geen maatje 36, maar qua persoonlijkheid is maat 52 nog te klein voor haar. Wat een fantastische vrouw. Nigella schrijft geweldige kookboeken. In mijn kookboeken top-20 komen minimaal drie van haar boeken voor. Ik denk dat het vooral de herkenbaarheid, de laagdrempeligheid en haar no-nonsense benadering van eten en koken zijn die haar zo populair maken. Zelf ben ik dol op haar - wellicht enigszins gespeelde - luiheid (aah... nog een overeenkomst). Het gebruik van plastic zakjes om eten te paneren en van wegwerp folievormen om in te bakken, om uiteindelijk zo min mogelijk afwas te hebben bevalt mij uitstekend.

Haar nieuwste boek 'Keuken' is een van mijn favorieten. In Keuken deelt Nigella Lawson al haar keukengeheimen met het grote publiek. Naast bijna 200 recepten is ook dit boek weer doorspekt met Nigella's humoristische, persoonlijke verhalen. Vooral de 'zwarte keukenspullenlijst' werkte bij mij op mijn lachspieren. Hierin verhaalt Nigella over alle elektrische keukenhulpen die ze in de loop der jaren heeft aangeschaft of gekregen en die nu in de kast staan te verstoffen. Om je een idee te geven: een elektrische jammaker, een elektrische sauzenmaker en een yoghurtmaker aangeschaft in een vlaag van new age-enthousiasme.

Het boek is opgedeeld in hoofdstukken. Handig, zou je zeggen, maar wat mij betreft niet erg functioneel. Als je het boek van voor naar achteren leest (ja, dat heb ik gedaan), klopt de volgorde absoluut en is het geheel een schitterend verhaal over Nigella's leven in de keuken. Als je echter een recept zoekt en in je hoofd een voorgerecht-hoofdgerecht-nagerecht systeem hanteert, ben je in dit boek lang aan het zoeken. Maar goed, je kunt niet alles hebben. De recepten zijn in ieder geval - zoals in elk van haar boeken - om je vingers bij af te likken. In mijn volgende blog komen een paar van mijn favorieten aan bod.